برای پیدا کردن وزن یک شعر، باید به تعداد هجاهای بلند و کوتاه در هر مصرع توجه کنیم. در زبان فارسی، به این هجاهای بلند و کوتاه، **حروف بلند و کوتاه** میگویند.
### تجزیه وزن بیت
اگر بیت شعر را تجزیه کنیم، میبینیم که هر مصرع آن ۸ هجا دارد. این هجاها به صورت زیر بلند و کوتاه میشوند:
* **ما و شما را** (بلند، کوتاه، بلند، کوتاه)
* **به نقد بی خودی ای** (کوتاه، بلند، کوتاه، بلند، کوتاه)
* **درخور است زان که** (بلند، کوتاه، بلند، کوتاه، بلند)
* **نگنجد در او** (کوتاه، بلند، کوتاه، بلند)
* **هستی ما و شما** (بلند، کوتاه، بلند، کوتاه، بلند، کوتاه)
### نوع وزن
همانطور که میبینید، الگوی تکرار هجاهای بلند و کوتاه در این بیت به صورت **مفعول مفاعیل مفاعیل فعل** است. این وزن، یکی از وزنهای رایج در شعر فارسی است و به آن **وزن رمل** میگویند.
**وزن رمل** به این معنی است که در هر مصرع شعر، هجاها به صورت بلند، کوتاه، بلند، کوتاه تکرار میشوند. البته در پایان مصرع، ممکن است یک یا چند هجای اضافی نیز وجود داشته باشد
بنابراین، وزن بیت شعر مولانا، **رمل** است. این وزن، به شعر یک آهنگین بودن خاصی میدهد و باعث میشود که شعر زیباتر و دلنشینتر به نظر برسد.